Η Δήμητρα Πατρινέλη γεννήθηκε το 1994 και μέχρι στιγμής έχει σημαντικές διακρίσεις στον χώρο της φωτογραφίας.
Με σπουδές στο τμήμα φωτογραφίας και οπτικοακουστικών τεχνών στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής, η Δήμητρα Πατρινέλη έχει παρακολουθήσει μαθήματα γραφιστικής, ενώ έχει τελειώσει επαγγελματικό Λύκειο στην ειδικότητα των γραφικών τεχνών.
Ξεκίνησε την επαγγελματική της πορεία στο Επιγραφικό Μουσείο Αθηνών, και μέχρι στιγμής
έχουν επιλεγεί για εξώφυλλα βιβλίων και ένα της βίντεο συμμετείχε στο φεστιβάλ της Πρέβεζας.
Τέλος, η ταλαντούχα Δήμητρα Πατρινέλη έχει συμμετάσχει σε δύο ομαδικές εκθέσεις, ενώ ένας πίνακας της έχει δημοσιευθεί στην ηλεκτρονική σελίδα Thessaloniki arts and culture, καθώς και σε πλήθος άλλων, και το ηλεκτρονικό περιοδικό Vogue Italia έχει αναρτήσει 28 φωτογραφίες της .
View this post on Instagram
Τι ήταν αυτό που σε έκανε να πάρεις την απόφαση ν’ ασχοληθείς με τη φωτογραφία;
Η φωτογραφια μου δίνει την ελευθερία να βλέπω πράγματα που δε φαίνονται. Να κοιτώ πίσω από πολλά επίπεδα από τη πρώτη όψη του νομίσματος. Η επιρροή που έχω από το σχέδιο με βοηθάει να έχω ευκολότερη δομή στα κάδρα και στους όγκους, στις υφές κι είναι κάτι που αγαπώ , ήταν η αρχή. Η φωτογραφία μου δίνει τον τρόπο να κλέβω στοιχεία από την αυτούσια πραγματικότητα και τα εντάσω στη δικη μου φταντασία και οπτική με βάση το δικό μου πρωταγωνιστή. Είναι κάτι πολύ γοητευτικό όταν το νοίωθεις αυτό.
Ποια ήταν η πιο δύσκολη λήψη μέχρι τώρα;
Δεν υπάρχει έυκολη και δύσκολη λήψη. Υπάρχουν διαφορετικές καταστάσεις, διαφορετικοί άνθρωποι, επαγγελματίες ή μή. Όλοι έχουν την γοήτεία τους κι εγώ το αγαπώ αυτό. Όσο αφορά σε εξωτερικούς παράγοντες σπάνια επηρεάζομαι από αυτό. Προτιμω να μένω ήρεμη.
Κατά τη διάρκεια μιας φωτογράφισης οι άντρες ή οι γυναίκες είναι περισσότερο άνετοι στον φακό;
Και τα δυο φύλλα είναι άνετα στο φακό. Δεν έχω αντιμετωπισει κάποιο θέμα αν και η πλειοψηφεία των εικόνων μου είναι γυναίκες. Και οι άντρες και οι γυναίκες νοιώθουν άνετα με το σώμα τους. Χαίρομαι που οι γυναικες πλέον έχουν αγαπήσει πολύ περισσότερο το σώμα τους, το έχουν αγκαλιάσει και το έχουν δει πριν το δείξουν και αυτό είναι πολύ σημαντικό και γλυκό.
Γιατί επέλεξες να ασχοληθείς με το γυμνό;
Το γυμνό ήταν για μένα πάντα κάτι πολύ οικείο. Όσο μεγάλωνα όμως άρχισα να βλέπω τι διαστάσεις παίρνει και πως αντιλαμβάνεται ο κόσμος το γυμνό. Πότε νοιώθει άνετα και πότε όχι.
Πόσο ενοχικό ήταν να ποζάρρεις γιατί φυσικά όλοι στο μυαλό τους το είχαν συνδεδεμένο με το σεξ. Όμως όχι, το γυμνό δεν είναι σεξ. Το κορμί δεν είναι σεξ, ούτε σημαίνει απαραίτητα ότι μόλις βγάλουμε τα ρούχα μας αυτό που δημιουργείται είναι σεξουαλική ατμόσφαιρα. Κι άλλος ένας λόγος που κυρίως επικεντρώθηκα στη γυναίκα ήταν για να αγαπήσει το κορμί της, τον ερωτισμό της χωρίς να το υποβιβάζει. Να νοιώσει ελεύθερη όπως ακριβώς όταν γεννήθηκε. Φυσικά για όλα τα φύλλα έχω την ίδια ιδεολογία. Αλλά για των γυναικών τα πάθη λίγο παραπάνω. Κι όλα τα χρόνια με το επικριτικό ύφος, πλέον μ’ ένα ευγενικό τρόπο θέλω απλά να είναι οι άνθρωποι ελεύθεροι ουσιαστικά.
Τι σημαίνει η φωτογραφία για σένα;
Φωτογραφία για μένα είναι ο κρυφός κόσμος που δε γράφω και δε ζωγραφίζω…είναι είκονες – πίνακες που γίνονται πραγματικότητα μ΄ένα κλικ, παρατηρώντας στοιχεία της καθημερινότητας και ανθρώπους .
Ποιο είναι το πιο αγαπημένο σου θέμα για φωτογράφιση; Τι σε εμπνέει περισσότερο;
Ο άνθρωπος είναι το αγαπημένο μου θέμα και πάντα θα είναι. Από την πιο απλή του πόζα στη πιο σύνθετη. Από το πιο γνωστό και άγνωστο, όλοι έχουν ένα κοινό παρονομαστή, το συναίσθημα. Είτε αυτά που δείχνουν, είτε όχι, αλλά για μένα πιο γοητευτικά είναι τα δεύτερα. Κι ένα άλλο στοιχείο είναι να φωτογραφίζω με τρόπο που δεν έχουν δει τον εαυτό τους ξανά, να αφήνονται σ’ αυτό , γιατί είμαι αρκετά αυτοσχεδιαστική .
Τι σημαίνει για σένα αυτό που λέμε «να είσαι δημιουργικός»;
Η αληθεια είναι οτι η απάντηση μου είναι αρκετά απλή, αλλά όντως την πιστεύω στο εκατό τοις εκατό. Δημιουργία σημαίνει να έχεις το τίποτα και να μπορείς να φτιάξεις κάτι. Κι όχι απλά κάτι, αλλά ένα όμορφο κάτι. Για παράδειγμα στη φωτογραφία πέρα από μια καλή κάμερα που θα σου αποφέρει μια καλή ανάλυση, δεν θα σου φέρει τη σύνθεση, την οπτική, τα χρώματα που διάλεξες. Κι αυτό μπορείς να το κάνεις με μια απλή αυτοσχέδια φωτογραφική. Νοιώσε δημιουργικός , μη περιμένεις την ύλη για να γίνεις.
Υπάρχει κάτι που δεν συμπαθείς στον κόσμο της Τέχνης γενικότερα και τι είναι αυτό που αγαπάς στη φωτογραφία περισσότερο;
Αντιπαθώ το καθετί ψεύτικο. Την ψεύτικη κουλτούρα που κάποιες φορές θέλει να μας εντάξει στο καλλιτεχνικό σύστημα της δουλειάς, όπως θες μπορείς να το πεις, να αναγκάζεσαι να πουλάς συνεχώς τη δουλειά ή τον εαυτό σου για να δείξεις οτι όντως κάτι κάνεις και να νοιώθεις ανταγωνισμό εκεί που δεν υπάρχει. Γενικά όταν αντιληφθούμε οτι τα πράγματα είναι όντως απλά η ζωή θα είναι καλύτερη σε όλα της. Όσον αφορά την δουλειά του φωτογραφου, την αγαπώ κι ας είναι δύσκολη. Δεν έχει συγκεκριμένες ώρες που εργάζεσαι, ούτε μέρες. Η άρχη ειδίκα είναι πολύ δύσκολη για έναν φωτογράφο γιατί δεν υπάρχει σταθεροτητό, αλλά είναι μια δουλειά που όποιος την κάνει… την αγαπάει.
Δείτε περισσότερα έργα ΕΔΩ
